- озан
- зат. көне. 1. Идея беруші, идеолог. 2. Алдын-ала айтып отырушы, ескертуші; дабыл қағушы. Оғыз қағанатының бас о з а н ы – Қорқыт ата (Егем.Қазақст. 08.05.2003, 6). 3. Өлеңді дауыстап оқитын ақын, жыршы. Біз сізді саяхатшы ғана шығар деп жүрсек, саясатшыл поэзиямен де айналысатын о з а н болып шықтыңыз ба? (А.Сатаев, Бәрі де., 172). – Азия тарихымен айналысқаныма едәуір уақыт болды. О з а н, бақсы, шайыр, ақын дегендерді білмесек, бұл жерлерде жүріп керегі қанша? (Бұл да).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.